Steeds vaker wordt geconstateerd, dat de verdere verduurzaming van de akkerbouw enorm wordt gehinderd door vrijhandelsverdragen. Want door deze verdragen kunnen producten uit andere landen ongehinderd op de EU-markt komen, terwijl ze bij lange na niet aan de standaarden voldoen waaraan de boeren in de EU wel moeten voldoen. Om in de EU te verduurzamen zouden de eisen aan de landbouw verder omhoog moeten, waardoor de nu al scheve concurrentieverhoudingen nog verder verscherpen.

Desondanks is de EU nog in onderhandeling over een verdrag met o.a. Australië, Indonesië, India en Mexico. Er wordt ook nog gewerkt aan het Mercosur verdrag. Omdat er in diverse landen veel maatschappelijke weerstand is over dit verdrag, heeft de Commissie toegezegd dat de Parlementen van de lidstaten het laatste woord hebben. Een aantal landen hecht groot belang aan dit verdrag, o.a. Duitsland, vanwege de belangen van de auto-industrie. Daarom wordt er nu gedacht aan een splitsing van het verdrag, waarin het handelsdeel los wordt gekoppeld van het meer gevoelige deel van het verdrag over investeringsbescherming, ontbossing en duurzaamheidsafspraken. Het handelsdeel kan in Brussel afgehandeld worden en hoeft dan niet langs de Parlementen van de lidstaten en heeft daardoor meer kans om aangenomen te worden. Dat is voor de landbouw slecht nieuws, omdat wij het meeste last hebben van het handelsdeel.

De Partij voor de Dieren heeft onlangs een motie in de Tweede Kamer ingediend, waarin het kabinet wordt opgeroepen zich tegen deze splitsing uit te spreken. Deze motie heeft het net niet gehaald. De ChristenUnie heeft met het grootste deel van de oppositie meegestemd voor deze motie. De overige coalitiepartijen waren tegen en werden helaas gesteund door Volt, Gündegan en Den Haan.