Voedselzekerheid is bij veel tegenstanders van landbouw compleet buiten beeld geraakt. Het frame ´70% is voor de export dus we kunnen wel 70% minder produceren in Nederland´ klopt gewoon niet. Ten eerste wordt de doorvoer ook meegerekend aan de export-kant bij de fabel dat wij de op één na grootste exporteur van landbouwproducten zijn. Zo staat Nederland bij de top drie van exporteurs van cacao, mango’s en avocado’s, terwijl er niet één hier groeit! Alle critici van de huidige landbouw gebruiken de ‘exportfabel’ maar deze geeft echt een verkeerd beeld. Daarnaast importeren we meer voedsel voor eigen gebruik dan we exporteren. We kunnen nu een kleine 10 miljoen mensen voeden met onze eigen productie (bron: www.clo.nl van CBS, WUR en PBL samen). Tegelijkertijd maakt de EU zich zorgen over voedselzekerheid en streeft naar grotere voedselsoevereiniteit in de EU. Wojciechowski stelde in Berlijn dat de 4% verplichte braaklegging de voedselzekerheid in gevaar brengt (maar tegelijkertijd geven de juist door de EU verplichte bufferstroken van 3m breed wel degelijk een groot areaalverlies). Bovendien schuiven de grenzen van waar gewassen kunnen worden geteeld in de EU naar het noorden op. Export kan ook gezien worden als empathie voor de mensen die niet in de vruchtbare rivierdelta van dit continent wonen! Zoals men in zuidelijke landen de producten die daar goed groeien ook naar ons exporteert.

De NAV is tegen overproductie (Genoeg is Beter) maar wij zien de EU als één markt. Daarbinnen vinden wij het geen export, daarbuiten zijn wij voor wereldwijde export van uitgangsmateriaal als zaaizaad en pootgoed en van producten die in dat seizoen ter plaatse niet kunnen worden geteeld en waar een koopkrachtige vraag naar is. Te allen tijde moet dumping worden voorkomen.

Voedselzekerheid is een factor die de NAV mee wil laten wegen bij het Landbouwakkoord en bij alle andere discussies over grondgebruik. Dat ministers Van der Wal en Adema zeggen dat de voedselzekerheid hier niet in gevaar komt klopt op zich, maar dat heeft dan ook wel heel veel te maken met het feit dat wij met al ons geld nog meer voedsel kunnen wegkopen voor de neus van armere landen. Ook niet bepaald sympathiek, maar dan hebben we wel ons eigen straatje schoongeveegd. In Nederland heeft men het eerste algemene doel van het GLB, namelijk voedselzekerheid bevorderen door de productie en het boereninkomen veilig te stellen, niet meegenomen in de doelen van het Nationaal Strategisch Plan. Dat gaat uitsluitend over duurzaamheid. Dat er verduurzaming kan en moet plaatsvinden betwist de NAV niet, maar dan wel met behoud van voedselproductie vergelijkbaar met nu.

Veiligheidsexpert Rob de Wijk heeft recent in Elseviers Weekblad ook gewaarschuwd voor de gevaren van het afbouwen van de agrarische sector in Nederland en daarmee ook het kenniscluster. Zoals ook Pieter de Wolff van PPO in een blog stelt: landbouw is meer dan een economische factor, landbouw draagt bij aan een eerste levensbehoefte en daarnaast aan breed maatschappelijk welzijn.

 

De vier agrarische vakbonden (NAV, NMV, POV en NVP) hebben een gezamenlijke brief geschreven aan de partijen aan de hoofdtafel van het landbouwakkoord om het punt van voedselproductie duidelijk te agenderen in het te sluiten akkoord.