Wel of geen Landbouwakkoord?
Remkes adviseerde aan het kabinet om te komen tot een landbouwakkoord met perspectief voor onze sector, om zo geloofwaardig te maken dat men de landbouw wil behouden. De NAV was altijd al voor een landbouwakkoord, inclusief markt- en prijsbeleid, omdat wij denken dat het voor langere tijd rust kan geven. Wij hebben aan de sectortafel akkerbouw, vollegrondgroenten en bollen (AVB) actief bijdragen geleverd.
Aan de AVB-tafel is redelijk overeenstemming bereikt tussen de landbouwbelangenbehartigers inclusief biolandbouw, landschappen, levensmiddelenindustrie en de banken. De belangrijkste punten zijn door de NAV aan de hoofdtafel toegelicht. In de eerste plaats betreft dat grondgebruik en bemesting, waarbij wij als primaire landbouw de verzekering willen dat het gebruik van onze gronden niet wordt beperkt door aanwijzing als landschapsgrond of overgangsgebied en dat wij overal voldoende dierlijke mest kunnen blijven toepassen. Hier moet met name LNV bewegen. Voor de teeltvertegenwoordigers m.u.v. Bioplant vormen gewasbescherming en weerbare teelten inclusief groene middelen en nieuwe veredelingstechnieken ook een kernpunt. Belangrijk voor ons zijn het handelsbeleid en gelijk speelveld wat betreft import van GMO-producten en van producten bespoten met hier verboden middelen. In een landbouwakkoord moet afgesproken worden dat men dit Europees via aanpassing van handelsakkoorden gaat regelen. Daarnaast moet het besef doordringen dat de prijsbewuste consument bepaalt welk product er gekocht wordt. De NAV heeft van de discussie over het verdienmodel een speerpunt gemaakt, waarbij het marktmeesterschap de spil van onze ‘managed trade’ vormt. Ook op deze punten moet de overheid gaan leveren, evenals de levensmiddelenindustrie. De retail heeft enkel geschitterd door afwezigheid.
De stagnatie in de ontwikkeling van een breed landbouwakkoord reikt verder dan het stikstofprobleem. Vooralsnog lijken de onderhandelingen uit te lopen op een poging van het kabinet om de sector achter het lopende en voorgenomen beleid te krijgen, maar dat was onze bedoeling niet en lost de problemen niet op. Het kabinet zal dus nu echt moeten bewegen om te bewijzen dat zij de landbouwsector inderdaad waardeert en wil behouden, zoals Remkes schreef.